Καλά Χριστούγεννα!!

Το Ελαιόλαδο "Το Μουτάφι" σας εύχεται 

Χρόνια Πολλά 

Καλά Χριστούγεννα 

με Αγάπη, Υγεία και Χαρά 

για όλο τον κόσμο!!

Κότινος | Στεφάνι από κλαδί αγριελιάς

  Ο Κότινος ήταν ένα στεφάνι από κλαδί αγριελιάς με το οποίο στεφάνωναν τον νικητή στους Ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας. Τα κλαδιά από την ελιά, που βρισκόταν κοντά στο ναό του Δία, τα έκοβε ένας «παις αμφιθαλής» ( δηλαδή ένα αγόρι του οποίου και οι δύο γονείς βρίσκονταν εν ζωή) με χρυσό ψαλίδι. Στη συνέχεια τα πήγαινε στο ναό της Ήρας και τα τοποθετούσε πάνω σε μια χρυσελεφάντινη τράπεζα. Από εκεί τα έπαιρναν οι Ελλανοδίκες, οι κριτές των αρχαίων Ολυμπιακών αγώνων, έφτιαχναν στεφάνια και τα πρόσφεραν στους νικητές ως βραβείο.

 Πηγή: Βικιπαίδεια

Κοκτέιλ με ελαιόλαδο!!!

Oil cucumber martini

  Όσο περίεργο και αν σας φαίνεται, υπάρχουν κοκτέιλ με συστατικό το ελαιόλαδο και μάλιστα είναι και πολύ δροσιστικά!!

  Σας παρουσιάζουμε την συνταγή του Oil cucumber martini που το δοκιμάσαμε και ξετρελαθήκαμε!!

Στο mixing glass πιέστε (muddle)

• 3 φέτες αγγούρι,
• 1cl σιρόπι ζάχαρης,
• 4cls vodka smirnoff
• 2cl φρέσκο χυμό λεμονιού
• 0,5cl ελαιόλαδο

χτυπήστε στο σέικερ με πάγο, σερβίρετε στο ποτήρι μαρτίνι και γαρνίρετε με ένα σπιράλ από φλούδα αγγουριού

ΚΑΙ... στην ΥΓΕΙΑ ΣΑΣ!!!

Σωστός τρόπος αποθήκευσης του ελαιολάδου.

Η σωστή αποθήκευση του ελαιολάδου είναι εξίσου σημαντική µε την παραγωγή, ακριβώς διότι μπορεί εύκολα να υποβαθμιστεί η ποιότητά του, κάτω από ακατάλληλες συνθήκες.

Τα δοχεία αποθήκευσης του ελαιολάδου θα πρέπει να είναι καθαρά, κατασκευασμένα από αδρανές υλικό .

Επίσης, θα πρέπει να φυλάσσονται σε σκοτεινό μέρος και να κλείνουν αεροστεγώς γιατί το φως και το οξυγόνο προκαλούν οξείδωση του λαδιού, µε αποτέλεσμα αυτό να ταγκίζει .

 Τέλος, ο χώρος αποθήκευσης πρέπει να είναι καθαρός, σκοτεινός και δροσερός, µε ιδανική θερμοκρασία τους 10°C-15°C.

Ποικιλίες ελιάς που καλλιεργούνται στην Ελλάδα

  Οι ποικιλίες ελιάς ανάλογα με τη χρήση τους χαρακτηρίζονται ως επιτραπέζιες, λαδολιές και μικτής χρήσης.

  Από τις επιτραπέζιες οικονομικό ενδιαφέρον για τη χώρα μας παρουσιάζουν η "Κονσερβολιά", η "Καλαμών" και η "Χονδρολιά Χαλκιδικής".

  Από τις λαδολιές διαδεδομένη είναι η "Κορωνέικη", η ¨Λιανολιά", η "Μαστοειδής", η "Κολοβή" και η "Αδραμυτινή". 

  Τέλος οι ποικιλίες "Κοθρέικη ή Μανάκι", "Μεγαρίτικη" και "Θρουμπολιά" είναι ποικιλίες διπλής χρήσης. 

  Οι ποικιλίες αυτές καλλιεργούνται σε διάφορες ελαιοκομικές περιοχές της χώρας μας.

Ο Δάκος της Ελιάς | Dacus oleae

  Ο δάκος της ελιάς θεωρείται το καταστρεπτικότερο έντομο της ελαιοκομίας. Το έντομο προσβάλλει τους καρπούς και εκτός από τις απώλειες που προκαλεί με την πρώιμη καρπόπτωση, ζημιώνει την παραγωγή γιατί κατατρώγει την σάρκα και υποβαθμίζει την ποιότητα του ελαιολάδου. 

  Το τέλειο έντομο - θηλυκό μετά τη σύζευξη του, γεννά και αποθέτει τα αυγά του στους καρπούς της νέας σοδειάς, συνήθως ένα ανά καρπό και κατά μέσο όρο 150 ανά θηλυκό.

  Την προσβολή του καρπού από τον δάκο ακολουθεί δευτερογενής προσβολή από μύκητες Macrophoma που προκαλεί τη γνωστή "ξεροβούλα" της ελιάς και υποβαθμίζει την ποιότητα του καρπού. Υποβαθμισμένη είναι και η ποιότητα του ελαιολάδου ( μεγάλη οξύτητα) που παράγεται από καρπούς ελιάς με προσβολή δάκου.

Η ανθοφορία και η καρποφορία της Ελιάς

Έναρξη Ανθοφορίας

  Τα άνθη της ελιάς σχηματίζονται σε βοτρυώδεις ταξιανθίες  τις οποίες συναντάμε στις μασχάλες των φύλλων σε βλαστούς που διανύουν το δεύτερο έτος της ηλικίας τους.  Η άνθιση στον νοτιότερο ελλαδικό χώρο και γενικότερα στις περιοχές με ήπιο κλήμα αρχίζει τον Απρίλιο ενώ στις βορειότερες περιοχές με ψυχρότερο κλίμα ξεκινά αρχές με μέσα Ιουνίου. Η περίοδος ανθοφορίας είναι σύντομη και η διάρκεια της κατά προσέγγιση είναι 15 ημέρες. Τόσο η έναρξη όσο και η διάρκεια της ανθοφορίας επηρεάζονται από τις καιρικές συνθήκες.

  Η γονιμοποίηση των ανθέων γίνεται με τον άνεμο (η γύρη μεταφέρεται  με τον άνεμο). Ο τρόπος αυτός της γονιμοποίησης ευνοεί την σταυρογονιμοποίηση (γύρη από μία ποικιλία γονιμοποιεί τα άνθη μίας άλλης ποικιλίας). Γενικότερα θα πρέπει να σημειωθεί ότι αν και οι περισσότερες καλλιεργούμενες ποικιλίες είναι αυτογόνιμες θα πρέπει να εξακριβωθεί εάν η ποικιλία που επιλέξαμε μπορεί να καλλιεργηθεί μόνη της ή θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε γυρεοδότριες ποικιλίες για να έχουμε καλά ποσοστά καρπόδεσης. Συνηθίζεται δε, να χρησιμοποιούνται γυρεοδότριες ποικιλίες ακόμη και σε αυτογόνιμες ποικιλίες διότι έχει αποδειχτεί ότι αυξάνεται η απόδοση αλλά και ελαχιστοποιούνται οι αυξομειώσεις στην παραγωγή (σταθερή καρπόδεση).

  Η ωρίμανση των καρπών εξαρτάται από την καλλιέργεια αν και οι περισσότερες ποικιλίες ωριμάζουν κατά τον Νοέμβριο.

  Η καρποφορία στην ελιά ξεκινά το 3ο με 4ο έτος δίνοντας όμως μόνο κάποια δείγματα καθώς δεν έχει διαμορφωθεί ακόμη πλήρως σε δέντρο.

Xylella fastidiosa - Ξυλέλλα | Μια νέα ασθένεια που απειλεί την καλλιέργεια της ελιάς

πατήστε πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση:

Βοτανική Ταξινόμηση Ελιάς | Οlea Εuropaea Botanical Description

  Η ελιά ανήκει στη βοτανική οικογένεια Oleaceae, η οποία περιλαμβάνει πάνω από 25 γένη. Το γένος Olea στο οποίο εντάσσεται και η ελιά, περιλαμβάνει 30 διαφορετικά είδη, που είναι διασπαρμένα στις 5 ηπείρους. Το είδος που έχει οικονομικό ενδιαφέρον είναι το Olea europaea,  που παρουσιάζει δύο παραλλαγές, την Olea europaea var. oleaster ή άγρια ελιά και την Olea europaea var. sativa ή ήμερη ελιά.

  Η ελιά εμφανίζει υποείδη, τύπους και ποικιλίες που δημιουργήθηκαν από φυσικές συνθήκες (κλιματολογικές και εδαφικές), με την πάροδο του χρόνου. Σε αυτό βοήθησε πολύ το γεγονός ότι η ελιά είναι δένδρο αιωνόβιο και πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα. Από τις αρχές του 19ου αιώνα μέχρι και σήμερα, έχουν προταθεί πολλές μέθοδοι για την ταξινόμηση της ελιάς. Οι μέθοδοι αυτοί βασίζονται στην κατάταξη των ποικιλιών της ελιάς με βάση κάποια βασικά χαρακτηριστικά (όπως τη μορφολογία του πυρήνα και του καρπού) και κάποια δευτερεύοντα χαρακτηριστικά (μορφολογικά, βιολογικά και αγρονομικά), αλλά και βάση ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του δέντρου.

Οφέλη ελαιόλαδου | Υγεία και διατροφή

  Τα οφέλη του ελαιολάδου για την υγεία είναι απαράμιλλα, και η έρευνες αποκαλύπτουν περισσότερα οφέλη σχεδόν κάθε μέρα. Στην πραγματικότητα, μόλις τώρα αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε τους αμέτρητους τρόπους που το ελαιόλαδο μπορεί να βελτιώσει την υγεία μας και τη ζωή μας. Το ελαιόλαδο είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της μεσογειακής διατροφής - αποτελεί βασικό διατροφικό στήριγμα για τους μακροβιότερους πολιτισμούς του κόσμου. Πολλές από τις θετικές επιδράσεις στην υγεία της μεσογειακής διατροφής έχουν αποδοθεί στην κατανάλωση ελαιολάδου.

  Η αντικατάσταση του βούτυρο και άλλων λιγότερο υγιεινών λιπών με ελαιόλαδο έχει αποδειχθεί ότι βοηθά στην πρόληψη μιας μυριάδας ασθενειών και στην καταπολέμηση των επιπτώσεων της γήρανσης. Ένας επιφανής καρδιολόγος συνιστά τουλάχιστον δύο κουταλιές της σούπας έξτρα παρθένο ελαιόλαδο κάθε μέρα για να απολαύσετε τους πολλούς τρόπους που το ελαιόλαδο μπορεί να είναι ευεργετικό για την υγεία σας και την ευημερία.

  Τα οφέλη του ελαιόλαδου είναι τόσο εκτεταμένα ώστε να θεωρείται λειτουργικά τρόφιμο με συστατικά που συμβάλλουν σε συνολικές θεραπευτικές ιδιότητες, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης των παραγόντων κινδύνου της στεφανιαίας νόσου, την πρόληψη των καρκίνων, και οι μεταβολές των άνοσων και φλεγμονωδών αποκρίσεων.

Πηγή: Olive Oil Times

Ποια είναι τα οφέλη του σαπουνιού με ελαιόλαδο για το δέρμα σας;

Το ελαιόλαδο είναι γνωστό ότι είναι καλό για τον οργανισμό μας από το 500 π.Χ.. Όλοι γνωρίζουμε ότι το ελαιόλαδο μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης όταν το καταναλώνουμε με τρόφιμα. Αλλά ξέρατε ότι η κατανάλωση ελαιολάδου είναι επίσης καλή για το δέρμα σας; Το ελαιόλαδο είναι ένα μονοακόρεστο λιπαρό οξύ που περιέχει λινολενικό, α-λινολενικό και ελαϊκό οξύ. Αυτό βοηθά στην κατασκευή των προσταγλανδίνων του σώματος που υγράνουν το δέρμα και το κάνουν πιο απαλό και πιο σφριγηλό. Το ελαιόλαδο περιέχει αντιοξειδωτικά που καταπολεμούν τον εκφυλισμό των κυττάρων. Η Υδροξυτυροσόλη είναι ένα πολύ ισχυρό αντιοξειδωτικό που βρίσκεται μόνο στο ελαιόλαδο.

Πως όμως το σαπούνι με ελαιόλαδο ωφελεί το δέρμα σας;

• Το σαπούνι από ελαιόλαδο μαλακώνει και απαλύνει το δέρμα σας και είναι ιδανικό για το ξηρό και ευαίσθητο δέρμα.
• Το ελαιόλαδο είναι ιδανικό για την ανακούφιση από τα συμπτώματα των ασθενειών του δέρματος, όπως το έκζεμα και η ψωρίαση.
• Το ελαιόλαδο δεν θα φράξει τους πόρους σας, διότι είναι μη λιπαρό, καθιστώντας το ιδανικό για τους ανθρώπους που πάσχουν από την ακμή.
• Το ελαιόλαδο περιέχει σκουαλένιο και σκουαλάνιο. Το σκουαλένιο παράγεται φυσικά από τους αδένες σμήγματος στο δέρμα. Το σκουαλένιο και σκουαλάνιο συνεργάζονται για να βοηθήσουν την πρόληψη των φυσικών ελαίων του δέρματος από την οξείδωση η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε φθορά των κυττάρων.
• Η Υδροξυτυροσόλη δίνει στο ελαιόλαδο αντι-φλεγμονώδεις ιδιότητες όπου έρευνες δείχνουν ότι είναι καλή για την επούλωση των εκδορές του δέρματος, εξανθήματα και ηλιακά εγκαύματα. Η υδροξυτυροσόλη έχει επίσης αντιμικροβιακές ιδιότητες.

Το ελαιόλαδο βοηθά στην πρόληψη εγκεφαλικού επεισοδίου

  Το ελαιόλαδο, το οποίο είναι πλούσιο σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, είναι ένα σημαντικό συστατικό της μεσογειακής διατροφής. Οι πληθυσμοί της Μεσογείου έχουν μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής και χαμηλότερο κίνδυνο των καρδιακών παθήσεων, της υψηλής αρτηριακής πίεσης και εγκεφαλικού επεισοδίου, σε σύγκριση με τη Βόρεια Αμερικανοί και οι κάτοικοι της βόρειας Ευρώπης.

  Παρακάτω σας αναφέρω μια έρευνα η οποία αναφέρει ότι το ελαιόλαδο βοηθά στην πρόληψη εγκεφαλικού επεισοδίου.

  Ο Δρ Σεσιλιά Samieri, από το Πανεπιστήμιο του Μπορντό και του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας και Ιατρικών Ερευνών (INSERM) στο Bordeaux της Γαλλίας, και οι συνεργάτες του ανέφεραν στο περιοδικό Neurology ότι το ελαιόλαδο μπορεί να αποτρέψει εγκεφαλικών επεισοδίων σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας.

  Η ομάδα βρήκε ότι οι ηλικιωμένοι άνθρωποι που χρησιμοποιούνται τακτικά ελαιόλαδο για το μαγείρεμα και σαλάτα σάλτσα ή με ψωμί είχαν 41% χαμηλότερο κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, σε σύγκριση με τους ομολόγους τους, οι οποίοι ποτέ δεν κατανάλωναν.

  Ο Δρ Samieri είπε, "Το Εγκεφαλικό επεισόδιο είναι τόσο κοινό στους ηλικιωμένους και το ελαιόλαδο θα είναι ένας ανέξοδος και εύκολος τρόπος για να βοηθήσει στην πρόληψη του."

Πηγή:http://www.medicalnewstoday.com

Λάδι αγριελιάς – το εξαιρετικό!!!

  Αγριέλαιο... ένα εξαιρετικό ελαιόλαδο που συνεχώς καταλαμβάνει όλο και μεγαλύτερη θέση στην διατροφή μας! Παρακάτω σας παρουσιάζω ένα εξαιρετικό άρθρο από την κυρία Κρήνη Κωνσταντίνου, Κλινική Διαιτολόγο - Διατροφολόγο, Msc το οποίο μας προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για την σημασία του αγριέλαιου στην υγεία μας.

  Η ελιά εξημερώθηκε κατά την Νεολιθική περίοδο στην ανατολική μεσόγειο, και μέχρι σήμερα έχουν εντοπιστεί πάνω από 1000 διαφορετικές ποικιλίες. Ωστόσο, στη λεκάνη της Μεσογείου μπορούμε να βρούμε ακόμη αγριελιές (Olea europaea oleaster). Ενδείξεις  που σχετίζονται με τη χρήση της αγριελιάς για την παραγωγή ελαιολάδου μπορεί να βρεθούν σε ιστορικά και ιερά κείμενα, όπως η Οδύσσεια, το Κοράνι και η Αγία Γραφή. 

  Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι αντίθετα με τις θρεπτικές ιδιότητες του ελαιολάδου καθώς και τις επιδράσεις του στην υγεία του ανθρώπου,  οι οποίες έχουν διερευνηθεί και συνεχίζουν να διερευνώνται επισταμένως, δεν υπάρχουν δεδομένα σχετικά με την επίδραση του ελαιολάδου από αγριελιά στον άνθρωπο. Εντούτοις, μία ομάδα ερευνητών (Belarbi M και άλλων) μελέτησε τις επιδράσεις του ελαιολάδου από αγριελιά στα λιπίδια του πλάσματος. Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Agric Food Chem. τον Αύγουστο του 2011.  Οι ερευνητές θέλησαν να μελετήσουν την επίδραση της παρατεταμένης πρόσληψης ελαιολάδου από αγριελιά στο λιπιδαιμικό προφίλ του ανθρώπου. Στα πλαίσια της έρευνας έδωσαν σε 40 υγιή άτομα ηλικίας (ηλικίας 27.9 ± 3,85 χρόνια),  να καταναλώνουν ελαιόλαδο από αγριελιά για ένα μήνα  και σύγκριναν τα αποτελέσματα με άτομα από την ίδια περιοχή που δεν κατανάλωναν όμως ελαιόλαδο από αγριελιά. 

  Τα αποτελέσματα είχαν ως εξής: H oυρία του πλάσματος, η κρεατινίνη και συγκεντρώσεις ουρικού οξέος και γλυκόζης δεν είχαν κάποια σημαντική διαφορά, στο τέλος της μελέτης, μεταξύ αυτών που κατανάλωναν ελαιόλαδο από αγριελιά και αυτών που δεν κατανάλωναν. Αντίθετα, στα άτομα που κατανάλωναν ελαιόλαδο από αγριελιά καταγράφηκαν σημαντικές μειώσεις στη συγκέντρωση των τριγλυκεριδίων του πλάσματος (-24,8%, Ρ <0,05), της ολικής χοληστερόλης (-12,13%, Ρ <0.05), καθώς και της κακής χοληστερόλης (LDL-C) (-24,39%? Ρ <0,05) Ταυτόχρονα, οι συγκεντρώσεις της καλής χοληστερόλης (HDL-C) παρουσίασαν σημαντική αύξηση (17,94%? Ρ <0.05)  στα άτομα που κατανάλωναν το συγκεκριμένο λάδι σε σχέση με την ομάδα που δεν κατανάλωνε.

  Επομένως σύμφωνα με τα αποτελέσματα της πιο πάνω έρευνα ,  φαίνεται ότι το λάδι που προέρχεται από άγριους ελαιώνες, δηλαδή τις αγριελιές,  μπορεί να βελτιώσει σημαντικά το προφίλ των λιπιδίων του πλάσματος σε υγιή άτομα που το καταναλώνουν.

  Σε μία άλλη μελέτη που διεξήχθη κατά τις καλλιεργητικές περιόδους  2003/04, 2004/05 και 2005/06  και είχε σκοπό την αξιολόγηση των παρθένων ελαιολάδων από αγριελιές ως προς τη σύνθεσή τους σε λιπαρά οξέα,  χλωροφύλλες, καροτενοειδή, τοκοφερόλες, και φαινολικές ενώσεις, καθώς και τη σχέση τους με την οξειδωτική σταθερότητα και  παρατηρήθηκαν τα έξης αποτελέσματα:

H σύνθεση των λιπαρών οξέων από όλα τα δένδρα αγριελιάς που εξετάστηκαν έδωσαν παρθένο ελαιόλαδο, το οποίο είναι σύμφωνο με τα εμπορικά πρότυπα. Συγκεκριμένα, τα κύρια λιπαρά οξέα που βρέθηκαν ήταν το ελαϊκό οξύ, το παλμιτικό, το λινολενικό, το στεατικό και το παλμιτελαϊκό.  Το ελαϊκό οξύ είναι το κύριο μονοακόρεστο λιπαρό οξύ, γνωστό για τις ευεργετικές του ιδιότητες στην ανθρώπινη υγεία με ιδιαίτερα  υψηλά επίπεδα στο συγκεκριμένο λάδι που κυμαίνονται από 71,1-78,4% .

  Μεταξύ των φυσικών αντιοξειδωτικών που υπάρχουν στο παρθένο ελαιόλαδο από αγριελιά, είναι οι τοκοφερόλες που ξεχωρίζουν λόγω της αντιοξειδωτική τους δράσης και της σημαντικής θρεπτικής τους επίδρασης στον οργανισμό. Η ανάλυση της τοκοφερόλη με HPLC αποκάλυψε την παρουσία α, β, γ και δ τοκοφερολών σε όλα τα ελαιόλαδα που μελετήθηκαν. Η συνολική περιεκτικότητα σε τοκοφερόλες επηρεαζόταν σημαντικά από τον παράγοντα  ποικιλία. Η α τοκοφερόλη είναι αυτή που  βρίσκεται σε μεγαλύτερη συγκέντρωση.  Όπως προτείνεται από διάφορους συγγραφείς, η κύρια τοκοφερόλη στα παρθένα ελαιόλαδα είναι η α-τοκοφερόλη. Οι ουσίες αυτές ασκούν τόσο βιταμινική δράση (Βιτ. Ε.) όσο και αντιοξειδωτική.

  Η ποσότητα των φαινολικών ενώσεων που υπάρχουν στα εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα  είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας κατά την αξιολόγηση της ποιότητας του ελαιολάδου από αγριελιά, δεδομένου ότι οι φυσικές φαινόλες βελτιώνουν την αντίσταση στην οξείδωση και, σε ορισμένο βαθμό, είναι υπεύθυνες  για την οξεία πικρή γεύση του. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα ποσά των φαινολών και ο-διφαινόλων εξαρτώνται ιδιαίτερα από την ποικιλία. Οι φαινόλες είναι πολύ σημαντικές για τη σταθερότητα του ελαιολάδου. Επιπλέον, όπως προαναφέρθηκε,  οι φαινολικές ενώσεις σχετίζονται ισχυρά με την πικρή  και στυφή γεύση του ελαιολάδου και το χαρακτηριστικό του  άρωμα.

  Σύμφωνα λοιπόν με τα πιο πάνω, μπορούμε να πούμε ότι το παρθένο ελαιόλαδο που προέρχεται από την αγριελιά είναι εξαιρετικής θρεπτικής αξίας και θα μπορούσε στα πλαίσια μίας ισορροπημένης διατροφής να συμβάλει σε μεγάλο ποσοστό στην υγεία του ανθρώπου. Περιμένουμε να γίνουν περισσότερες μελέτες οι οποίες θα εμπλουτίσουν τις γνώσεις μας γύρω από αυτό το εξαιρετικό λάδι, το αγριέλαιο.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΡΗΝΗ

Κλινικός Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, Msc

Βασιλέως Παύλου 10, Βούλα

www.balancediet.gr

email: info@balancediet.gr

Tηλ. 210 8995614 

Ελαιόλαδο και τομάτα, διατροφικός συνδυασμός που ευνοεί την όραση μας!

   Μια εκπληκτική θεραπεία για την υγεία των ματιών σας μόνο με ντομάτα και ελαιόλαδο. Πρόσφατες μελέτες επιβεβαίωσαν τις πλούσιες αντιοξειδωτικές ιδιότητες της ντομάτας και την ευεργετική της δράση στην ανθρώπινη υγεία.

  Μερικές από τις ευεργετικές ιδιότητες της ντομάτας, όπως αναφέρει το texnologosgeoponos.blogspot.gr, είναι η αντικαρκινική της δράση, ο καθαρισμός του αίματος από τις τοξίνες αλλά και πολλές ακόμη χάρη κυρίως στο λυκοπένιο που δίνει και το κόκκινο χρώμα της.

    Μία από τις εξαιρετικές ιδιότητες της ντομάτας που δεν είναι ευρύτερα γνωστή είναι η βοήθεια που δίνει στο να αποκατασταθούν ή να βελτιωθούν προβλήματα στην όραση.

   Για να δοκιμάσει μάλιστα κάποιος ντοματοθεραπεία είναι κάτι πολύ εύκολο καθως θα χρειαστεί μονάχα κάποιες σχετικά ώριμες ντομάτες και ελαιόλαδο .

   Συγκεκριμένα ψιλοκόβουμε σε πολύ πολύ μικρά κομματάκια 2-3 ντομάτες μεσαίου μεγέθους και τις βάζουμε σε ένα κατσαρολάκι μαζί με 2-3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο. Μόλις αρχίσει να παίρνει βράση κατεβάζουμε το κατσαρολάκι, σουρώνουμε κι αφήνουμε το τοματοχυμό να κρυώσει.

  Πίνουμε 1/3 ενός ποτηριού πρωί, μεσημέρι, βράδυ για 3 μέρες ενώ για 2 μέρες δεν πίνουμε καθόλου.

  Αυτό τη δοσολογία εναλλάξ 3 μέρες τοματοχυμό και 2 μέρες όχι ,το κάνουμε 6 φορές συνολικά δηλ για ένα μήνα.

   Βοηθάει σε κάθε είδους σχεδόν πρόβλημα σχετικό με την υγεία των ματιών.

Πηγή:   http://www.iefimerida.gr/

Ελαιόλαδο, το αναντικατάστατο!

  Αποτελεί αναμφισβήτητα έναν από τους διατροφικούς θησαυρούς της χώρας μας, έτσι ώστε να θεωρούμαστε τυχεροί που το διαθέτουμε σε αφθονία. 

  Είναι πλούσιο σε βιταμίνη Ε καθώς και σε φυσικά αντιοξειδωτικά, τις πολύτιμες πολυφαινόλες και τα φλαβονοειδή που προστατεύουν τον οργανισμό μας από την πρόωρη γήρανση και πολλές ασθένειες. Επίσης διαθέτει μεγάλο ποσοστό μονοακόρεστων λιπαρών οξέων, τα αποκαλούμενα και "καλά λιπαρά", καθώς έχουν συνδεθεί με την διατήρηση της υγείας του καρδιαγγειακού συστήματος. 

  Ακόμη το ελαιόλαδο σε σύγκριση με τα υπόλοιπα έλαια αφομοιώνεται από τον οργανισμό με τον καλύτερο τρόπο και ευνοεί τη λειτουργία οργάνων, όπως της χολής. 

  Για όλους αυτούς τους λόγους θα πρέπει να επιλέγουμε μόνο ελαιόλαδο για κάθε χρήση, είτε ωμό, είτε στο μαγείρεμα, ακόμη και στο τηγάνισμα και να αποφεύγουμε τα σπορέλαια. Μπορεί να είναι πιο οικονομικά, αλλά έχει αποδειχτεί ότι βλάπτουν σοβαρά τη υγεία μας.

Πηγή: http://www.athinorama.gr/

Αγριελιά | Olea Europaea Var. Silvestris

 Αυτοφυής αλλά και καλλιεργήσιμη ποικιλία που εντοπίζεται στην χώρα μας. Η αγριελιά είναι ένας πυκνός στρογγυλοποιημένος θάμνος συνήθως με μέγιστη διάμετρο κόμης 3 - 4 μέτρα και μέγιστο ύψος 5 μέτρα. Οι κλάδοι έχουν ακανθώδη άκρα και τα φύλλα είναι σκούρα πράσινα, γυαλιστερά, δερματώδη και έχουν είτε οβάλ, είτε λογχοειδές σχήμα. Τα άνθη είναι λευκά και ανθίζουν Μάιο με Ιούνιο, ενώ οι καρποί έχουν σκούρο μοβ χρώμα και ωριμάζουν το φθινόπωρο και το χειμώνα. 

  Από το δέντρο της αγριελιάς παράγεται το αγριέλαιο ( Oleaster Olive Oil) το οποίο κατατάσσεται στα superfood και έχει ευεργετικές ιδιότητες για τον οργανισμό μας.

Ενυδατική κρέμα με Ελαιόλαδο και Αλόη

  Εξαιρετικός συνδυασμός δύο αγνών υλικών που προσφέρει βαθιά ενυδάτωση και προστασία στην επιδερμίδα μας. 

  Σε ένα μπολάκι αναμιγνύετε 1 κουταλιά της σούπας εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο Το Μουτάφι και 2 κουταλιές της σούπας ζελέ αλόης, την οποία μπορείτε να την πάρετε κατευθείαν από το φύλλο του φυτού ή αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα από ένα φαρμακείο. Εφόσον το μείγμα γίνει ομοιόμορφο απλώνετε στην επιδερμίδα σας. Χρησιμοποιείτε κανονικά την κρέμα πρωί βράδυ.

  Σύντομα θα διαπιστώσετε ότι η επιδερμίδα σας θα αποκτήσει στρογγυλότητα, ελαστικότητα και λάμψη.

Λάδια τηγανίσματος | Ελαιόλαδο ή σπορέλαια;

  Μπορεί  το τηγάνισμα να μην είναι ο πιο υγιεινός τρόπος μαγειρέματος, αλλά για τους περισσότερους από εμάς είναι μάλλον δύσκολο να στερηθούμε τις τηγανητές πατάτες, το ψάρι ή τα αυγά μάτια... H επιλογή του σωστού λαδιού και ορισμένες πληροφορίες σχετικά με το σωστό τρόπο τηγανίσματος, θα σας βοηθήσουν να συνδυάσετε τη γεύση με την υγεία! Διαβάστε, λοιπόν, όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το ελαιόλαδο και τα σπορέλαια και πώς θα τα χρησιμοποιήσετε με τον καλύτερο τρόπο στη μαγειρική  σας.

Τα λάδια για τηγάνισμα

Τα  λάδια που χρησιμοποιούμε συνήθως για τηγάνισμα είναι: 

• Tο ελαιόλαδο, που έχει κορεσμένα λίπη σε μικρή δοσολογία, και είναι πλούσιο σε μονοακόρεστα οξέα. H συνύπαρξη των μονοακόρεστων λιπαρών με τα πολυακόρεστα είναι αυτή που δίνει τη μεγάλη βιολογική αξία του ελαιόλαδου. Για τηγάνισμα χρησιμοποιούνται και οι τρεις κατηγορίες ελαιόλαδου: το «ελαιόλαδο», το «παρθένο ελαιόλαδο» και το «εξαιρετικό (έξτρα) παρθένο ελαιόλαδο», το οποίο θεωρείται και το ανώτερο ποιοτικά. 
• Tα σπορέλαια, που είναι πλούσια σε πολυακόρεστα λιπαρά. Χωρίζονται σε διάφορα είδη, εκ των οποίων τα πιο σημαντικά είναι το ηλιέλαιο, το αραβοσιτέλαιο, το σογιέλαιο και το βαμβακέλαιο. 
• Πρόσφατα βγήκε στην αγορά και μια καινούργια κατηγορία σπορέλαιου, εμπλουτισμένου με φυτοστερόλες και ω-λιπαρά, το Becel, που υπόσχεται να συμβάλει στη μείωση της  χοληστερίνης.

Ποιο είναι το καταλληλότερο για το τηγάνι;

• Καταλληλότερο  λάδι για τηγάνισμα θεωρείται το «εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο». H πλούσια περιεκτικότητά του σε μονοακόρεστα οξέα και βιταμίνη E, το κάνει ιδιαιτέρως ανθεκτικό στις υψηλές θερμοκρασίες. Έρευνες μάλιστα αναφέρουν ότι το ελαιόλαδο είναι μέχρι και πέντε φορές πιο ανθεκτικό στις υψηλές θερμοκρασίες σε σχέση με τα σπορέλαια (όταν το λάδι δεν αντέχει τις υψηλές θερμοκρασίες, διασπάται σε προϊόντα που είναι βλαβερά για την υγεία). Tα φυσικά αντιοξειδωτικά του βοηθάνε στην απορρόφηση των βιταμινών, ενώ ταυτόχρονα προστατεύουν τον οργανισμό από τις ελεύθερες ρίζες και τη  χοληστερίνη.
• Δεύτερο σε καταλληλότητα λάδι είναι το «παρθένο» και ακολουθεί το «ελαιόλαδο». Σε αντίθεση με το «παρθένο» και το «εξαιρετικό παρθένο», το «ελαιόλαδο» επιτρέπεται να περιλαμβάνει ραφινέ πυρηνέλαιο (έως 30%), με αποτέλεσμα να έχει μέχρι κάποιο βαθμό τα μειονεκτήματα των σπορέλαιων.

Τα σπορέλαια:  

  Όσον αφορά τα σπορέλαια, σύμφωνα με το βιοτεχνολόγο κ. Kάτσαρη, είναι πολύ ασταθή και ευαίσθητα, με αποτέλεσμα να οξειδώνονται εύκολα στις υψηλές θερμοκρασίες και να δημιουργούν ελεύθερες ρίζες. O καθηγητής Χημείας κ. Mπλέκας θεωρεί το σογιέλαιο το λιγότερο κατάλληλο από τα σπορέλαια, γιατί οξειδώνεται πιο εύκολα και πιο γρήγορα. Eπίσης, προκειμένου να παρεμποδιστεί η οξείδωσή του, επιτρέπεται η χρήση διαφόρων αντιοξειδωτικών ουσιών (τα γνωστά συντηρητικά Ε).

  Δεύτερο σε ακαταλληλότητα κατατάσσει το βαμβακέλαιο, γιατί είναι χαμηλής ποιότητας, λόγω του ότι έχει αυξημένο ποσοστό κορεσμένων οξέων. Aραβοσιτέλαιο και ηλιέλαιο παρουσιάζουν σχεδόν την ίδια συμπεριφορά. 

Σε τι θερμοκρασία πρέπει να τηγανίζουμε;

• Ο χρόνος τηγανίσματος με ελαιόλαδο, καλό είναι να μην ξεπερνάει τα 4-5 λεπτά και η θερμοκρασία να είναι ήπια.
• Οι ειδικοί θεωρούν κατάλληλη θερμοκρασία τηγανίσματος για το ελαιόλαδο τους 160-180°C (δηλαδή στα 3/4 της σκάλας της κουζίνας σας, λίγο πάνω από τη μέση).
• Ακόμα  και αν χρησιμοποιείτε το «εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο», δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ξεπερνάτε τα 15-20 λεπτά τηγανίσματος στους  180°C. 
• Όσο για τα σπορέλαια, συστήνονται ακόμα χαμηλότερες θερμοκρασίες από αυτές του ελαιόλαδου (κάτω από 160°C), αφού δεν αντέχουν σε υψηλές θερμοκρασίες.
• Σε  θερμοκρασία πάνω από τους 180°C, μάλιστα, διασπώνται σε προϊόντα βλαβερά για την υγεία. Mελέτες έχουν αποδείξει ότι, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες (υψηλές θερμοκρασίες, μεγάλο χρονικό διάστημα τηγανίσματος), είναι πιθανό να παραχθούν ακόμα και καρκινογόνα  τοξικά.

Για πόσα τηγανίσματα μπορούμε να χρησιμοποιούμε το ίδιο λάδι;

• Σύμφωνα με πειράματα που έχουν κατά καιρούς διεξαχθεί, συστήνονται τα 3 τηγανίσματα ως όριο για την αλλαγή ελαιόλαδου στο τηγάνι ή στη φριτέζα (το «εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο» αντέχει περισσότερο). Aυτό βέβαια ισχύει στην περίπτωση που τηρηθούν οι θερμοκρασίες και οι χρόνοι τηγανίσματος που  αναφέρθηκαν.
• Όταν τα σπορέλαια χρησιμοποιούνται στο τηγάνι, το λάδι πρέπει απαραιτήτως να αλλάζεται μετά από κάθε τηγάνισμα, διαφορετικά  οξειδώνεται.
• Στην περίπτωση που χρησιμοποιείτε σπορέλαιο στη φριτέζα, προσέξτε  τα εξής:

1. Μην προσθέτετε νέο λάδι στο ήδη χρησιμοποιημένο, γιατί έχει  οξειδωθεί.
2. Κάθε δύο τηγανίσματα το πολύ, το λάδι πρέπει να  αλλάζεται.
3. Όσο το λάδι παραμένει μέσα στη φριτέζα, ψύχεται, και κατά συνέπεια οξειδώνεται. Aν, λοιπόν, υπάρχει ανάγκη να κρατήσετε το λάδι για να το ξαναχρησιμοποιήσετε (αν και δεν συστήνεται), πρέπει να το φιλτράρετε, να το βάλετε σε ένα δοχείο και να το φυλάξετε σε ψυχρό χώρο, ακόμα και μέσα στο  ψυγείο.

• Εάν το λάδι χρησιμοποιηθεί πολλές φορές, οξειδώνονται (δηλαδή αλλοιώνονται) σε μεγάλο βαθμό τα συστατικά του και δημιουργούνται ελεύθερες ρίζες, που σχετίζονται με καρδιαγγειακές παθήσεις, ακόμα και με καρκινογενέσεις.

Είναι προτιμότερο να τηγανίσω 2-3 φορές με το ίδιο ελαιόλαδο ή 1 φορά με σπορέλαιο;

Ο κ. Kάτσαρης τονίζει τη μεγαλύτερη καταλληλότητα του ελαιόλαδου, σε σχέση με τα σπορέλαια, ακόμα και αν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί πάνω από μία φορά. Kι αυτό γιατί τα ακόρεστα λιπαρά του ελαιόλαδου διασπώνται πιο δύσκολα από τα λιπαρά οξέα των σπορέλαιων (η διάσπαση των οποίων έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ελεύθερων ριζών).

Πηγή:http://www.vita.gr/

Αγουρέλαιο

   Με το όνομα ''αγουρέλαιο''  ονομάζουμε το φυσικό λάδι που προέρχεται από τη σύνθλιψη από ελιές που δεν έχουν ακόμη ρυτιδωθεί και διατηρούν το πράσινο χρώμα τους. Το ονόμαζαν οι αρχαίοι Έλληνες ωμοτριβές ή ομφάκιο.

   Το Αγουρέλαιο είναι λάδι που παράγεται σχετικά πρώιμα, πριν ωριμάσει ο ελαιόκαρπος, ο οποίος είναι άγουρος και πράσινος. Οι ελιές συλλέγονται στα μέσα Οκτώβρη χειρονακτικά και η επεξεργασία τους γίνεται την ίδια ή το πολύ την επομένη ημέρα. Αγουρέλαιο δεν ονομάζονται όλα τα φρέσκα ελαιόλαδα, παρά μόνο αυτό που παράγεται από άγουρο ελαιόκαρπο.

   Έχει λαμπερό πράσινο χρώμα που οφείλεται στις χλωροφύλλες του άγουρου ελαιοκάρπου οι οποίες προσδίδουν στο αγουρέλαιο μεγαλύτερες αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Διαφέρει στην γεύση από το Εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο καθώς είναι έντονα πικρό και κάπως πικάντικο με έντονα φρουτώδη γεύση από αρώματα της φρεσκοκομμένης άγουρης ελιάς.

   Το αγουρέλαιο διατηρεί για λίγους μήνες τις ιδιότητες του, για αυτό και δεν είναι διαθέσιμο όλο τον χρόνο. Τα εντονότερα του χαρακτηριστικά είναι φανερά από την παραγωγή του, το Νοέμβριο και μέχρι το Μάρτιο. Όσο περνάει ο χρόνος το αγουρέλαιο χάνει την έντονη γεύση του αλλά όχι τα θρεπτικά του συστατικά. Το αγνό αγουρέλαιο που δεν έχει περάσει καμία επεξεργασία ή φιλτράρισμα, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα θα εμφανίσει ένα ίζημα (μούργα) στον πάτο του δοχείου, το οποίο είναι φυσικό κατάλοιπο του ελαιολάδου και δηλώνει την αγνότητα του αγουρέλαιου. 

  Περιέχει όλες τις βιταμίνες και προβιταμίνες του ελαιολάδου, μέταλλα και πολυφαινόλες, που προστατεύουν τα κύτταρα από το οξειδωτικό στρες, το ενεργό οξυγόνο και τις ελεύθερες ρίζες.

Πηγή: Βικιπαίδεια. 

Πίνακες ζωγραφικής εμπνευσμένοι από ελαιόδεντρα

Το ελαιόδεντρο έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για Έλληνες ζωγράφους. Παρακάτω σας παρουσιάζω μερικά έργα:

ΧΑΖΑΡΙΔΗΣ ΕΛΑΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΧΑΖΑΡΙΔΗΣ ΕΛΑΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΠΡΙΚΙΩΤΗ ΕΛΑΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΕΛΑΙΟΓΡΑΦΙΑ

Που οφείλεται η πικρή γεύση του φρέσκου ελαιολάδου και των βρώσιμων ελιών

  

Ένα από τα κυριότερα συστατικά του ελαιοκάρπου στο οποίο οφείλεται η πικρή γεύση του είναι η ελευρωπαΐνη.

  Η ουσία αυτή συναντάται εκτός από τον ελαιόκαρπο, στα φύλλα της ελιάς και γενικότερα σε όλα τα μέρη του ελαιόδεντρου, ενώ το καθιστά ανθεκτικό στα έντομα και σε διάφορους μικροοργανισμούς. 

  Ανακαλύφθηκε το 1908 από τους Bourgelot και Vintilesco, ενώ πάρα πολλοί επιστήμονες έχουν ασχοληθεί μαζί της.

  Σήμερα γνωρίζουμε ότι η ελευρωπαΐνη είναι μια πολυφαινόλη, με ιδιαίτερα γνωστές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, ενώ αποτελεί αντικείμενο έρευνας στα φυσικά αντιοξειδωτικά, που στο μέλλον ενδέχεται να αντικαταστήσουν τα συνθετικά.

  Βρίσκεται σε σημαντικό ποσοστό στον άγουρο ελαιόκαρπο (αγουρέλαια, πρωτέλαια ή άγουρες ελιές), ενώ στον ώριμο η περιεκτίκοτητα σε ελευρωπαΐνη είναι μικρότερη και στον υπερώριμο περιορίζεται σε χαμηλά έως μηδενικά επίπεδα.